OM MANİ PADME HUM-Budizm
Tibet Budizminde çok kullanılan ünlü Avalokiteşvara duası. Om Mücevher-Lotus anlamında kullanılır.
14.Dalai Lama’nın anlatımıyla;
OM… uygulayıcının saf olmayan bedenini, konuşmasını ve zihnini sembolize ediyor; bir de Buda’nın zihnini sembolize ediyor.
Yol, sonraki dört heceyle belirtiliyor. Mücevher anlamına gelen MANİ, aydınlanma, merhamet ve sevgi dolu olma niyetini sembolize ediyor.
Sonraki iki heceli, lotus anlamına gelen hecenin anlamı büyük
İlki; PADME, bilgeliği simgeliyor.
Saflık ve bölünemezliği gösteren nihai hece HUM ile sembolize edilen bölünmez bir yöntem ve bilgelik birliği ile sağlanıyor.
Böylece altı heceli, yani Om mani padme hum, ayrılmaz bir yöntem ve bilgelik birliği olan bir yolun uygulamasına bağlı olarak, saf olmayan bedeninizi, konuşmanızı ve zihninizi saf yüce bedene, konuşmaya ve zihninize dönüştürebileceğiniz anlamına geldiği şeklinde yorumlanıyor.
Ayrıca bir de “om” u anlatmak gerekirse,
OM MANTRASI-Hinduizm
Om, Hinduizm’de ve çoğu Hindistan’a özgü bazı başka inanç sistemlerinde dinsel ya da mistik etkisi olduğuna inanılan sözcüklerin (mantra) en kutsalı sayılan hece. Sanskrit dilinde birlikte o sesini veren a ve u ünlüleriyle m sesinden oluşur. Bu üç ses yeryüzü, gökyüzü ve gök katlarından oluşan üç dünyayı; Brahma, Vişnu ve Şiva’dan oluşan üç büyük Hindu tanrısını; Rig, Yacur ve Sama adlı üç kutsal veda metnini simgeler. Böylece Om hecesi gizemli biçimde bütün evrenin özünü temsil eder. Hindu ayinlerinde dua, ilahi ve meditasyonların başında ve sonunda söylenir. Belli bir kurala bağlı olmaksızın Budacı ve Caynacı ayinlerinde de kullanılır. Om hecesinin yazılı biçimi, 6. yy.dan sonraki yazma ve yazıt metinlerinin başını belirtmek için kullanılmıştır.
Om hecesi, felsefi veda metinleri olan Upanishadların birçoğunda ele alınır; bunlardan Mandukya tümüyle bir heceye ayrılmıştır. Yoga uygulamaların-da da kullanılan Om sözlü meditasyon teknikleriyle ilişkilidir. Puranalarda (Eski Bilge) ise mezhepçi amaçlarla kullanılır; Şivacıların Om’u linga’nın (Şiva’nın simgesi erkeklik organı) simgesi olarak yorumlamasına karşılık, Vişnucular bu üç sesi Tanrı Vişnu, karısı Şri ve ibadet edenden oluşan üçleme biçiminde tanımlar.
Akşam ayinlerinde rahiplerin üfledikleri deniz kabuğundan çıkan sesin doğal bir “om” sesi olduğu varsayılır.
